معنی وسایل بارکشی

نقلیه

ابزار

وسایل، اسباب، ابزارها، ادوات، افزار

بارکشی. [ک َ / ک ِ] (حامص مرکب) عمل بار کشیدن. مجازاً، تحمل رنج و سختی کردن. (دِمزن):
باز نگویم که ز خامی بود
بارکشی کار نظامی بود.
نظامی.
خشت زنی پیشه ٔ پیران بود
بارکشی کار اسیران بود.
نظامی.
|| بردن بار از جایی بجای دیگر که پیشتر نقلیه نامیده میشد. (واژه های فرهنگستان).
- بارکشی تند، نقلیه ٔ سریعالسیر. (واژه های فرهنگستان).

وسایل. [وَ ی ِ] (ع اِ) وسائل. ج ِ وسیله.اسباب و لوازم. (فرهنگ فارسی معین): با این وسایل و فضایل در خصم شکنی و دشمن شکنی بر مردان جهان فسوس کردی. (فرهنگ فارسی معین از لباب الالباب).
گر تو برانی کسم شفیع نباشد
ره به تو دانم دگر به هیچ وسایل.
سعدی.
- وسایل ارتباطی، هر چیز که ارتباط میان دو کس یا دو جا برقرار کند.
- وسایل نقلیه، وسایط نقلیه.

نقل

اثاث، ادات

بوابه

عمل بار کشیدن، بار بردن،

وسیله
* وسایل نقلیه: هر نوع وسیله که برای حمل‌ونقل به کار می‌رود، مانند گاری، اتومبیل، کامیون، کشتی،

وسایل در فارسی (تک: وسیله) افزارها چاره ها (اسم) جمع وسیله اسباب لوازم ((و با این وسایل و فضایل درخصم شکنی و دشمن شکنی بر مردان جهان فسوس کردی. ))

علاوه بر ریسمانی که بر روی حیوان بارکش بسته می شود تنگی با...

کامیون

(وَ یِ) [ع.] جِ وسیله، اسباب، لوازم.

ابزار، ادوات، اسباب، جهاز، سامان، لوازم، وسایط

640